GroenLinks raadslid Rudi van der Made schrijft wekelijks op donderdag zijn column "Donderpreek".

Half december ontving ik van twee mensen een brief, met daarin gedetailleerde beschrijvingen van veelal illegale stortingen van afval, deels ernstig verontreinigd, in de jaren 60 en 70. De brief was me vooraf mondeling aangekondigd, dus ik wist snel wat ik ermee wilde doen: langs formele weg openbaar maken zonder er een partij-politieke lading aan te geven. Ik zocht de steun van alle fracties in de raad voor het stellen van vragen hierover aan het college van B&W. Ik heb daarbij bewust de vragen niet in beschuldigende zin geformuleerd.

Samen met vier andere fracties, heb ik enkele dagen later de vragen ingediend. Vorige week dinsdag ontvingen we het antwoord (zelfde document).

Die beantwoording is erg summier en geeft mij sterk de indruk dat het college wil zeggen: alles is onder controle, gaat u maar lekker slapen. Het totale gebrek aan toelichting daarop in de beantwoording, en het feit dat enkele van mijn concrete vragen niet beantwoord zijn, geeft mij geen goed gevoel. De gedachte dat er op het gebied van bodemverontreiniging in Helmond veel meer aan de hand is dan de gemeente openbaar bekend wil hebben, is hierdoor eerder toegenomen dan afgenomen. Ik laat het hierbij dan ook niet zitten, al weet ik nog niet in welke vorm mijn vervolgactie zal zijn.

Naar aanleiding van het krantenartikel dat hierover in het ED verscheen, kreeg ik een telefoontje van een voormalig brandweerman. Van wat hij me vertelde over die tijd, ben ik zo mogelijk nog meer geschrokken dan van de genoemde brief.
Ik weet dat het onmogelijk is om met de kennis van nu een oordeel te vellen over de praktijken van toen. Dat laat onverlet dat de rotzooi die er her en der nog ligt, opgeruimd moet worden. En de gemeente moet zich goed realiseren dat de mensen die kennis hebben van de praktijken van toen op leeftijd beginnen te raken, voor zover zij nog leven. Dat ook mijn pleidooi om actief naar deze mensen op zoek te gaan geen gehoor vindt bij dit college stemt me weinig hoopvol dat die kennis behouden blijft. Daar zijn de volksgezondheid, de natuur en de dieren mooi klaar mee.