GroenLinks raadslid Rudi van der Made schrijft wekelijks op donderdag zijn column "Donderpreek".
Zaterdag is het weer pakjesavond. Sinterklaas! Een Nederlands feest met veel tradities. Ik waag me niet aan de discussie over kruisloze mijters en veelkleurige Pieten. Cultuur is van iedereen, dus doe je ding.
Dit jaar is het eerste jaar dat mijn jongste kind niet meer gelooft, dus bij ons in huis is de grote leugen ten einde. Of liever: bij ons in huis neemt nu iedereen deel aan de grote leugen. Het is een leugen die de essentie vormt van een feest dat al vele jaren veel plezier geeft aan Nederlandse kinderen en de volwassenen die zij geworden zijn. Een leugentje om bestwil.
Ik ben er dan ook oprecht trots op dat Sinterklaas het kasteel van Helmond heeft uitgekozen voor zijn verblijf. Ik heb hem daar enkele jaren geleden bezocht, en toen mee mogen maken hoe hij samen met vele Pieten zelfs de grootste twijfelaars en ongelovigen ervan overtuigd dat Sinterklaas springlevend is. Ik merk ook nog steeds aan mezelf dat ik in de buurt van Sinterklaas altijd een gevoel van respect en ontzag krijg, dat ik voor stervelingen eigenlijk nooit ervaar.
Een collega vertelde me deze week over een kind van acht dat aan zijn moeder had gevraagd: "Weet Sinterklaas dat ik niet meer in hem geloof?". Fantastisch! Het deed me even terugdenken aan het verhaal dat het altijd goed doet in mijn familie, namelijk dat ik op de kleuterschool tegen Sinterklaas heb gezegd: "Sinterklaas, U lijkt op mijn papa".