GroenLinks raadslid Rudi van der Made schrijft wekelijks op donderdag zijn column "Donderpreek".

Ik kan best goed rekenen. Ik kan me nog herinneren dat ik mezelf dat voor het eerst realiseerde, dat ik best goed kon rekenen. Ik zat in de tweede klas van de lagere school, tegenwoordig heet dat groep 4 van de basisschool. Ik werd er steeds beter in, tot ik een jaar of twintig was. Daarna is het met mijn verstandelijke vermogens langzaam bergafwaarts gegaan, inclusief het rekenen. Ik zal u daarom even bewijzen dat ik nog steeds niet heel slecht ben in rekenen: 7 keer 24 is 168. Goed, hè? Reken het anders maar even na, op uw telraam.

Ik gebruik niet zonder reden deze som als voorbeeld. 7 dagen per week, 24 uur per dag, dat is dus 168 uur per week. Toch heeft ooit iemand bedacht dat 40 uur per week fulltime is, qua werken dan. 36 uur per week mag je ook nog fulltime noemen in sommige sectoren, maar 32 uur of minder per week, dat heet toch echt parttime.

Elke baan kan parttime, is mijn stelling. Sterker nog, parttime is beter, voor elke functie.
Toen ik 12 jaar geleden vader werd, wilde ik (in navolging van mijn vriendin) parttime gaan werken. Mijn toenmalige werkgever vond dat dat niet kon in mijn functie. Gelukkig kan ik best goed rekenen (en is dat een overgewaardeerde kwaliteit in onze maatschappij) dus vond ik vrij snel een werkgever die mij liever parttime in dienst nam dan niet.
Sindsdien werk ik parttime, eerst in loondienst, nu als freelancer. Het was en is altijd onderwerp van gesprek bij een nieuwe baan of opdracht, of ik echt niet meer wil werken. Vaak is het ook een reden om het gesprek niet eens aan te gaan. Eenmaal aan het werk is het echter nog nooit een probleem geweest, waarom zou het ook?

We laten ons in het leven veel teveel opleggen wat de meerderheid normaal vindt (of erger nog: wat ooit normaal is geworden, zonder dat er nu nog een duidelijke reden voor is). Zelfs als het allerlei problemen oplevert (zoals files, gestresste jonge ouders), slagen we er met zijn allen onvoldoende in om uit onzinnige gewoontes te ontsnappen. Denk zelf, is mijn motto (ook voor dit onderwerp weer heel toepasselijk).

Maar terug naar mijn rekensom. 168 uur per week, dat is dus fulltime, vind ik. Dus ook mensen die 40, 50 of 60 uur per week werken, werken parttime. Gelukkig maar.